Trendbook DEI #11: Neuroróżnorodni w biurze, czyli jak projektować neuroinkluzywne przestrzenie pracy?
BLOG | 5 września 2024 r.
Dobra przestrzeń pracy to taka, w której każdy może czuć się swobodnie. Miejsce bez barier. Raport „NEURORÓŻNORODNI W BIURZE” to przewodnik opracowany przez zespół workplace pod kierownictwem Dominiki Zielińskiej w partnerstwie ze spółką biurową SKANSKA CEE. Raport wskazuje kierunek, w jakim powinno podążać projektowanie miejsc pracy, aby uwzględniać potrzeby osób neuroatypowych.
Czym jest neuroróżnorodność?
Badania z dziedziny neuronauk dowodzą, że przestrzeń oddziałuje na naszą biologię. Oznacza to, że nasz mózg może działać lepiej lub gorzej w zależności od miejsca, w jakim się znajduje. Jest to stosunkowo nowy obszar wiedzy.
Świadomość społeczna i działania na rzecz niwelowania barier dla osób z niepełnosprawnościami fizycznymi są bardziej zaawansowane niż w przypadku uwzględniania potrzeb sensorycznych i behawioralnych osób neuroatypowych.
W przecieraniu szlaku ważne jest zbudowanie świadomości. Funkcjonuje przekonanie, że osób neuroatypowych jest niewiele, a w rzeczywistości to 19-20% społeczeństwa.
Neuroróżnorodność to naturalne zróżnicowanie ludzkich umysłów, które obejmuje pełne spektrum sposobów działania i rozwoju ludzkiego układu nerwowego. Osoby neuroatypowe wykazują własne mocne strony oraz zmagania inne niż osoby o mózgach funkcjonujących typowo.
Do niedawna temat neuroróżnorodności nie był poruszany publicznie. Przez ostatnie lata widać wzrost zarówno liczby publikacji naukowych, jak i widoczności w social mediach.
Tworząc raport workplace i SKANSKA „Neuroróżnorodni w biurze. Jak projektować neuroinkluzywne przestrzenie pracy” , miałyśmy świadomość, że wiele osób trzeba będzie przekonać do wartości projektowania z uwzględnieniem potrzeb osób neuroatypowych.
Dlaczego warto projektować dla osób neuroatypowych?
Konsekwencje nieuwzględnienia potrzeb tej grupy mogą być poważne. Osoby, które nie czują się „włączone” do grupy czy przestrzeni, mogą być narażone na działanie chronicznego stresu ze względu na niespełnioną potrzebę poczucia przynależności. To przekłada się na potencjalnie negatywne konsekwencje dla zdrowia psychicznego i fizycznego. Tworzenie inkluzywnych miejsc pracy generuje korzyści nie tylko dla użytkowników, ale również dla biznesu:
1. Różnorodni ludzie to różnorodne zdolności. Dzięki łączeniu odmiennych perspektyw wzrasta innowacyjność rozwiązań, co przekłada się na wyniki finansowe.
2. Tworząc otwarte miejsce pracy, przyciągamy potencjalnych pracowników.
3. Akceptacja w środowisku pracy to lepsze samopoczucie, a więc zaangażowanie i produktywność.
4. Projektowanie uwzględniające potrzeby różnych osób poprawia warunki dla wszystkich. Dbająco mniejszości, większość ludzi też dostaje lepsze warunki pracy.
Jak zaplanować przestrzeń neuroinkluzywną?
Jako projektanci i architekci często nie zdajemy sobie sprawy, jak niesamowity wpływ mamy na zdrowie ludzi. Neuronauki są narzędziem do zweryfikowania intuicji architekta czy projektanta. Wiele osób intuicyjnie projektuje dobrze i zdrowo, ale warto, aby ta wiedza była usystematyzowana i dostępna dla wszystkich. Inkluzywne biuro wymaga odpowiedniego rozlokowania funkcji w przestrzeni w taki sposób, aby było intuicyjnie proste w użyciu:
1. Przy wejściu powinna znaleźć się strefa buforowa oddzielająca przestrzenie pracy od wejścia.
2. Szlaki komunikacyjne powinny być czytelne i usprawniające nawigację w przestrzeni.
3. Funkcje przestrzeni, nawet tych wielofunkcyjnych, powinny być jasno określone.
4. Przestrzeń powinna być podzielona na funkcje ciche i głośne, a te z funkcją głośną – oddzielone (najlepiej drzwiami) od reszty przestrzeni.
5. Warto wydzielić strefy pracy w miejscu o najmniejszej cyrkulacji ludzi, np. W narożnikach budynku.
6. Grupy biurek powinny być zbudowane z maksymalnie 4 jednostek.
Jak powinno wyglądać neuroinkluzywne stanowisko pracy?
Także stanowisko pracy powinno spełniać kilka warunków:
1. Wraz z przestrzenią do przechowywania powinno być przypisane na stałe lub wynajmowane na przewidywalny okres (np. sześć miesięcy).
2. We wsparciu zarządzania emocjami i poprawy wydajności pracy kluczowe jest zapewnienie poczucia kontroli nad otoczeniem (np. ograniczanie bodźców wzrokowych i dźwiękowych).
3. Indywidualne stanowisko pracy powinno być oddzielone wizualnie i akustycznie.
4. Na biurku powinna być zamontowana lampa do samodzielnego sterowania poziomu światła.
5. Stanowisko należy wyposażyć w aktywne siedziska (np. piłki, stołki i stepery).
6. Biurko powinno mieć możliwość regulowania wysokości.
7. Należy umożliwić własne przechowywanie – najlepiej w obrębie biurka.
W organizacji działań i funkcji priorytetem jest porządek. Kluczowe jest włączenie późniejszych użytkowników w proces projektowania wspierających przestrzeni i prowadzenie ewaluacji po realizacji, aby wyciągnąć wnioski. Szerokie badania teoretyczne są niezwykle trudne do połączenia z codzienną praktyką. Dlatego chcemy dzielić się gotową wiedzą, która może pomóc wszystkim projektować lepiej i być punktem wyjścia, w empatycznym procesie projektowym.
To dopiero część artykułu. Resztę znajdziesz w Trendbooku "Diversity, Equity, Inclusion". Możesz go pobrać, klikając w link poniżej.
NAJNOWSZE WPISY
Recepta na dotacje – cykl spotkań dla branży medycznej
Dotacje na magazyny energii
Krajowy Plan Odbudowy a kardiologia
Dotacje z KPO na tworzenie i rozwój Centrów Wsparcia Badań Klinicznych Copy
Współautorka tekstu
Nie zgadza się na świat zastany. Nomadka i lifelong learnerka. Projektantka przyszłości, która od ponad 10 lat wdraża innowacyjne idee dla wnętrz, budynków i przestrzeni publicznych. Tworzy i zarządza interdyscyplinarnymi zespołami architektów, naukowców, projektantów i badaczy, stawiając na myślenie systemowe i ideę life-centered design. Specjalizuje się w projektowaniu przyszłości dla organizacji, działając na styku badań, strategii, architektury i urbanistyki.
Współautorka tekstu
Zajmuje się badaniami i strategią w obszarze architektury. Koncentruje się na łączeniu perspektyw użytkowników, decydentów, projektantów i ekspertów. Dąży do tego, aby planowane rozwiązania przestrzenne były jak najprostsze, skuteczne i trwałe, a także korzystne dla ludzi i planety. Dzięki doświadczeniu w projektowaniu produktu, innowacji społecznych i nowoczesnych środowisk pracy, potrafi podejść do przestrzeni w sposób systemowy i zaadresować wyzwania zarówno na poziomie indywidualnego użytkownika, lokalnego operatora, jak i globalnej organizacji.